Η ιστορία μας, σήμερα, έρχεται από τα παλιά και από μια μικρή τριτοκοσμική ποδοσφαιρικά χώρα, την οποία δεν θα αποκαλύψουμε για λόγους διακριτικότητας. Εξάλλου δεν ήμασταν και μπροστά.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με ό,τι άλλο σκεφθεί κανείς αποτελεί διαβολική σύμπτωση.

Στην εν λόγω χώρα ένας τύπος διοικούσε δύο ομάδες που θα έπαιζαν μεταξύ τους, Ας τον πούμε “Βιτώριο” για να συνεννοούμαστε και τις ομάδες του “κόκκινη” και “μπλε”. Όλοι στην χώρα ήξεραν πως ο “Βιτώριο” έκανε το κουμάντο και στις δύο ομάδες, το ίδιο και οι μπουκ, γι αυτό ήταν πολύ προσεκτικοί στις αποδόσεις που έδιναν.

Οι κουμαρτζήδες ψάχνονταν τι θα κάνει ο “Βιτώριο” κι αυτός, ως μεγάλη μπαλαδόφατσα, δεν τους χάλασε χατήρι. Διέρρευσε την “σίγουρη” πληροφορία πως θα νικήσει η “μπλε” ομάδα. Πλακώθηκε όλος ο κόσμος να παίζει στο στοίχημα νίκη της “μπλε” ομάδας, για σίγουρο κέρδος. Οι κακές γλώσσες λένε ότι κάποιος σε μια μικρή πόλη (σαν τα δικά μας τα Γιαννιτσά, για να καταλάβετε) πούλησε κοψοχρονιά χωράφι για να ποντάρει...

Παίχτηκαν πολλά λεφτά. Κάπως έτσι οι αποδόσεις άλλαζαν και η νίκη της “κόκκινης” ομάδας έφτασε να δίνει πάνω από 6 στο στοίχημα.

 

Εκεί ανέλαβε δράση ο “Βιτώριο” και αφού πόνταρε υπέρ της “κόκκινης” ομάδας, κανόνισε να νικήσει αυτή και όχι η “μπλε”. Αυτός τα οικονόμησε χοντρά, οι άλλοι πήγαν στο κουβά κι έκανε και τον κινέζο από πάνω. Καθαρός ήταν ο άνθρωπος. Οι άλλοι στοιχημάτισαν υπερβολικά και  παράλογα!