Διαγωγή μηδέν

Ήταν σίγουρο πως τα πράγματα θα έφταναν εδώ, αργά ή γρήγορα. Να αρνούνται οι ομάδες να αγωνιστούν κάτω από τριτοκοσμικές συνθήκες. Η απόφαση της Super League 2 να μην διεξαχθεί πρωτάθλημα, χωρίς να τηρηθούν όσα συμφωνήθηκαν, ήταν αναπόφευκτη, αν και αυτή εδώ η στήλη εξέφρασε την πρόβλεψη πως οι ομάδες θα υποκύψουν σε πιέσεις και θα δεχθούν ως επαίτες το τηλεοπτικό συμβόλαιο που θα τις άφηνε... μεταξύ φθοράς και τζόγου.

IRIS ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΜΟΥΣΙΚΩΝΟΡΓΑΝΩΝ

Έγινε αυτό που φαίνονταν λογικό να γίνει και μπράβο τους που διέψευσαν την πρόβλεψη. Είπαν “όχι” στην ανακολουθία της ΕΡΤ, η οποία κόπτεται για τα οικονομικά της και στον αντίποδα θρέφει πολλούς αργόσχολους για να δουλεύουν κανονικά ελάχιστοι. Το ζήτημα αφορά και την κυβέρνηση, που στο κάτω- κάτω μπορεί να ανακοινώσει ότι δεν θέλει ποδόσφαιρο, αν δεν το θέλει. Θα ήταν πιο έντιμο και πιο αντρίκιο. Πάντως αυτό που υφίσταται τα τελευταία χρόνια δεν είναι ακριβώς ποδόσφαιρο και το ξέρουμε άπαντες.

Οι πολιτικές ευθύνες για τον κατήφορο του ποδοσφαίρου έχουν καταγραφεί σε προηγούμενο άρθρο (μπορείτε να το ξαναδείτε ΕΔΩ). Ευθύνες που η οποιαδήποτε κυβέρνηση έχει την διακριτική ευχέρεια να αποποιηθεί και μοιραία, όμως, να εισπράξει το αποτέλεσμα που θα της αξίζει.

ΟΤΑΝ Η ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΗ ΕΡΤ

ΔΙΝΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΤΟΣΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ

ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΔΙΑΚΑΙΩΜΑΤΩΝ,

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ “ΦΩΝΑΖΕΙ” ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ

Η στενόμυαλη οπτική του θέματος, ειδικά όταν προέρχεται από πολιτικά πρόσωπα, γίνεται τουλάχιστον απογοητευτική, αν όχι γελοία. Ακούσαμε να λέγεται πως δεν μπορούν η ΕΡΤ και το κράτος να χρηματοδοτούν Ανώνυμες Εταιρείες. Κι αν αυτό το επιχείρημα δεν είναι προϊόν απόπειρας παραπλάνησης, είναι οπωσδήποτε προϊόν αδαών χαρτογιακάδων, που ζουν ακόμη σε κατάσταση... μπεμπέ.

Διότι οι ποδοσφαιρικές ΑΕ δεν είναι κερδοφόρες, μα ζημιογόνες και το ποδόσφαιρο δεν είναι εμπόρευμα, μα αγαθό στο οποίο συμμετέχει πικοιλοτρόπως ο πολίτης. Εκτός από ελάχιστες, που είτε απολαμβάνουν πολιτικής και ποδοσφαιρικής ασυλίας και “οργιάζουν”, είτε με τα αποτελέσματά τους (στους αγώνες τους) εξαπατούν τους πολίτες- φιλάθλους. Άρα, αφού ως γνωστόν δεν είναι κερδοφόρες, αποτελεί μεγάλο ψεύδος ότι το κράτος καλείται να χρηματοδοτήσει την κερδοφορία των ποδοσφαιρικών ΑΕ. Οι ΠΑΕ έχουν “καταβροχθίσει” χρήματα από ιδιώτες, μεγαλομετόχους και προέδρους, και γίνονται “βαρέλι χωρίς πάτο”, λόγω και της ευρύτερης ανομίας στην χώρα μας. Ανεξαρτήτως αν φταίνε κι αυτοί που χάνουν χρήματα, το ποδόσφαιρο δεν παύει να αποτελεί παγκοσμίως κοινωνικό αγαθό. Αν οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν το αντιμετωπίσει έτσι, ας του βάλει “λουκέτο” παρά να το εγκαταλείψει σ’ αυτόν τον κατήφορο.

Προτιμότερο το “λουκέτο”, από το να εκφράζεται η σχεδόν ηλίθια άποψη πως πρόκειται για Ανώνυμες Εταιρείες, όπως οποιαδήποτε άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα. Δεν είναι αλυσίδα Super Market το ποδόσφαιρο. Είναι πρωτίστως κοινωνικό αγαθό κι έτσι πρέπει να μείνει, αλλά όσο δεν τηρούνται οι νόμοι – με ευθύνη και της πολιτείας- για κάποιους μπορεί να γίνεται κερδοφόρο μόνο λόγω απάτης. Και φθάνουμε στο σημείο όποιος θέλει να είναι έντιμος να χάνει τα δικά του χρήματα, ή να ενδίδει σε απάτες.

Όταν λέμε χρήματα που θα πάνε στις ΠΑΕ, εννοούμε χρήματα που καταλήγουν σε οικογένειες εργαζομένων. Ας θυμηθούμε ότι, σε κάθε ομάδα, υπάρχουν δεκάδες οικογενειάρχες που εργάζονται άμεσα και δεκάδες που αμείβονται έμμεσα, μέσω των ΠΑΕ. Αυτό συμβαίνει παγκοσμίως. Τουλάχιστον 40-50 οικογένειες εξαρτώνται άμεσα από κάθε ομάδα: ποδοσφαιριστές, προπονητές, φυσικοθεραπευτές, γιατροί, φροντιστές, διοικητικοί υπάλληλοι. Έμμεσα έχουν εισόδημα διαιτητές, ταξιδιωτικά γραφεία, ξενοδοχεία, διαφημιστικές εταιρείες, δημοσιογράφοι και ΜΜΕ, εταιρείες ιματισμού, γραφεία security, τυπογραφεία κι όσο σκεφτόμαστε τόσο η λίστα μεγαλώνει. Σ’ αυτές τις θέσεις εργασίας απασχολούνται κι εργάζονται με ζήλο (ας κάνουν κι αλλιώς) άνθρωποι που όχι μόνον δεν αντλούν επιδόματα (ανεργίας κτλ) από το  κράτος, αλλά φορολογούνται. Σίγουρα χιλιάδες εξ αυτών δεν θα εργάζονταν χωρίς τον κύκλο εργασιών που δημιουργεί το ποδόσφαιρο, με ό,τι συνεπάγεται για την οικονομία της χώρας.

Στην άλλη πλευρά υπάρχει μια ΕΡΤ που όλοι γνωρίζουμε ότι με τα χρήματα των πολιτών δίνει παχυλούς -αν όχι προκλητικούς για την εποχή- μισθούς σε χιλιάδες ανθρώπους, αλλά η συντριπτική τους πλειοψηφία εργάζεται κατά μέσο όρο μία ή δύο ώρες την ημέρα. Αυτά δεν τα πληρώνει ο πολίτης και μάλιστα επί ματαίω, χωρίς καμία ανταπόδοση;;; Πόσο αστείο είναι να ζητά η ΕΡΤ από τις ομάδες να καλύψουν τα έξοδα παραγωγής των μεταδόσεων, για να τεμπελιάζουν κάποιοι δικοί της υπάληλλοι;;; Γράφω κάτι που δεν ξέρει όλος ο κόσμος;;;

Για ποια σπατάλη στο ποδόσφαιρο μιλά η ηγεσία της ΕΡΤ όταν απασχολεί περίπου 2.300 υπαλλήλους και αμείβει 600 ακόμα άτομα μέσω εργολαβιών;;; Όταν, βάσει απλών υπολογισμών, δαπανά τουλάχιστον 6.000.000 ευρώ μηνιαίως για μισθούς, υπερωρίες (!), αμοιβές και ασφαλιστικές εισφορές σε ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους είναι αργόσχολοι;;; Άλλωστε για το λόγο αυτό το πρόγραμμά της δεν είναι ελκυστικό και δεν έχει απήχηση στους πολίτες, παρότι την πληρώνουν. Δηλαδή το ποσό που δίνει σε μισθούς ένα μήνα για να διατηρεί ένα απορριπτέο από τους θεατές τηλεοπτικό πρόγραμμα, ισοδυναμεί με ένα χρόνο τηλεοπτικού συμβολαίου, προστιθέμενου και του εκτιμώμενου ποσού λόγω διαφημίσεων που τώρα δεν υπάρχουν. Κι αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαφωνεί με όλα αυτά που συμβαίνουν στην ΕΡΤ, ας την κλείσει. Αλλά δεν θα την κλείσει...

Αν το μαχαίρι μπει πιο βαθιά στο κόκκαλο θα αναρωτηθούμε πολλά ακόμη. Λόγου χάρη ποια είναι τα φυσικά πρόσωπα που εισπράττουν μυθικά ποσά για τα πνευματικά διακαιώματα από ταινίες, τραγούδια, εκπομπές κτλ που παίζει η ΕΡΤ, χωρίς να τις βλέπει κανείς;;; "Μάσα" που δεν θα συμβαίνει σε τέτοιο βαθμό όταν ο αθλητισμός καταλάβει μέρος του προγράμματος της κρατικοδίαιτης τηλεόρασης. Ειδικά αυτό το ζήτημα έχει πολύ “ψωμί” κι αν ανατρέξετε στο μακρινό 1993 θα κατανοήσετε τα πάντα. Αν χρειαστεί θα επανέλθουμε...

ΥΓ: Να ξεκαθαρίσω ότι πρόθεση του άρθρου δεν είναι να πέσει μομφή στην κυβέρνηση, την οποία υπερψήφισαν οι πολίτες και προφανώς έκαναν σωστά. Ούτε μπορεί να λησμονηθεί ο εμπαιγμός προς τις ομάδες από την προηγούμενη κυβέρνηση. Αφετηρία είναι το καλό και η βιωσιμότητα του ποδοσφαίρου, το οποίο στην δεδομένη χρονική περίοδο χρειάζεται στήριξη και ορισμένοι εκ των κυβερνόντων δεν έχουν την νοητική ικανότητα να το καταλάβουν.